با استعفای عاطفی چه کنیم؟
چند وقت پیش یکی از کارجویان که به تازگی شغل رویایی خود را پیدا کرده بود، با ما تماس گرفت و از ما خواست تا کار جدیدی برایش پیدا کنیم!
این دوست من در واقع از محل کار خود استعفا نداده بود و همچنان به دلیل نیاز به دریافت حقوق منظم هر ماه، در محل کار حاضر میشد اما عملا در محل کار فقط خسته و بی انگیزه بود. او خود را از محل کار جدا میدانست و تصمیمات و اتفاقاتی که آنجا میافتد، به هیچ وجه برای او انگیزه و اهمیتی ایجاد نمیکرد.
استعفای عاطفی زمانی اتفاق می افتد، که حضور فیزیکی شخص همچنان وجود دارد اما از نظر انگیزشی و اهمیت، بود و نبود او برای سازمان تفاوت چندانی ایجاد نمیکند.
متاسفانه این موضوع جزو مباحثی است که کمتر به آن پرداخته میشود و اصولا در لایه های پنهان روابط فرد و سازمان باقی می ماند. مدیر منابع انسانی جهت شناخت این عارضه باید طبق نتایج تست های شخصیت شناسی کارکنان و ارزیابی عملکرد آنها، قبل از وقوع بحران، این پدیده را شناسایی و عارضه یابی کند تا به عملکرد سازمان لطمه ای وارد نشود. مدیر منابع انسانی با طرح این سوال که “شغل رویایی شما چیست و چه چیز باعث میشود که در جایگاه فعلی خود احساس کنید شغل رویایی خود را از دست داده اید.” میتواند دیدگاه فرد را شناسایی و در مواقع بحران تصمیم درستی بگیرد.
همه ما در مقطعی از زندگی دچار رکود انگیزشی میشویم. چون ذات انسان سیری ناپذیر و بدنیال چالش های جدید و جذاب است و محیط کار یکنواخت و کسل کننده یکی از عواملی است که میتواند فرد را به انجام استعفای عاطفی تشویق کند.
از بدشانسی شرکتها، اصولا وقتی افراد دچار استعفای عاطفی میشوند، این موضوع تا مدتها از چشم تصمیم گیرندگان اصلی پنهان میماند و کسی تمایل به افشای آن ندارد. به همین سبب بودجه و سرمایه عظیمی از شرکتها، اصولا به خاطر پنهان ماندن این موضوع هدر میشود.
علت استعفای عاطفی دو چیز است. اول اینکه سازمان نتوانسته با برنامه های انگیزشی و هدفمند، نیروی کار خود را به باانگیزه و فعال نگه دارد. دو اینکه نیروی کار، به دلایل مختلفی بدنبال رشد و توسعه فردی نیست و ترجیح میدهد بدون مشارکت در رسیدن به اهداف شرکت و آموزش و یادگیری، به رفت و آمد روزمره و انجام کارهای یکنواخت و تکراری خود را عادت دهد و آخر ماه حقوقی دریافت کند. در صورتیکه مشارکت کارکنان وضعیتی است که فرد از نظر عاطفی به ارزشها و اهداف سازمان وابسته است و در همه شرایط برای رسیدن به اهداف سازمانی، متعهد باقی میماند.
نشانه های استعفای عاطفی:
1- بهره وری کمتر: اولین اتفاق پس از استعفای عاطفی، کاهش ورودی و خروجی کار از فرد آسیب دیده است.
2- از دست دادن انگیزه
3- کاهش میزان خلاقیت و نوآوری
4. افسردگی
5. انباشته شدن کار و تعلل
6. افزایش شکایات
7. غیبت مداوم از کار
8. جدا شدن از برند شرکت؛ شاید به همین دلیل است که برخی از کارمندان از شرکت خود در لینکدین استفاده نمی کنند.
9. تأخیر در انجام فعالیت ها و گزارش دهی
10. عدم تمرکز
11. بیماری یا افسردگی خفیف
12. فشار زیاد برای کار دیگری
13. افزایش خطا در کار
14. نرخ وقت شناسی ضعیف
موارد ذکر شده تنها بخشی از مواردی است که نشان میدهد شخص دچار استعفای عاطفی شده. اما مدیران منابع انسانی میتوانند با به رسمیت شناختن و قدردانی تا حد زیادی باعث ایجاد انگیزه و تشویق در کارمندان شوند. آنها میتوانند با برگزاری جشنهای کوچک و بزرگ برای تشویق عملکرد خوب کارکنان، آن رفتارها را تداوم بخشند.
این امر کمک زیادی به کاهش نرخ استعفای عاطفی خواهد کرد. چرخش شغلی، افزایش مسئولیت ها و ارتقای جانبی می تواند به عنوان ابزاری برای ایجاد انگیزه در افراد در محل کار استفاده شود.
اما کلام آخر…
کارمندان عزیز، لطفا قبل از استعفای عاطفی، مشکلات خود با با مسئول مربوطه مطرح کنید و از عواقب آن نترسید. استعفا دادن و بیکاری موقت بهترین گزینه است در مواقعی که شما نمیتوانید برای سازمانتان مفید باشید. زیرا متاسفانه در غیر این صورت از نظر روانی در درازمدت صدمات جبران ناپذیری خواهید دید.
چطور از محل کار خود استعفا دهید؟
اگه این نشونه ها رو در محل کار داری، یعنی…
بازدیدها: 29
